2013-12-22 Zmarł Janusz Ekiert Prezes Honorowy PTH 

JANUSZ EKIERT
Urodził się 4.02.1919 r. w Radomiu w rodzinie nauczycielskiej. Ukończył gimnazjum im. J. Kochanowskiego w Radomiu z pierwszą lokatą, maturę uzyskał 7.05.1937 r. w Ostatniej Klasie Gimnazjum był przewodniczącym samorządu Szkolnego i prezesem Sodalicji Mariańskiej uczniów szkół średnich m. Radomia.

W latach 1937-39 zaliczył połowę studiów prawniczych i rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim UW. Przez okres okupacji pracował w Wydziale Zdrowia Starostwa Powiatowego Warszawskiego, ul. 6-go Sierpnia 34. Ukończył w Państwowej Szkole Higieny, ul. Chocimska 24 kurs dla dezynfektorów (1940). Był wtedy uczniem dr M. Kacprzaka, dr F. Przesmyckiego, dr W. Chodźko.
W 1943 r. był więźniem Pawiaka i Al. Szucha (2.01.-5.04.43). Bral udział w Powstaniu Warszawskim najpierw jako szef patrolu sanitarnego przy Szpitalu Polowym ul. Żurawia 4A, a po rozwiązaniu tego Szpitala i przeniesieniu rannych do BGK przydzielony został do jednostki PKB (Państwowy Korpus Bezpieczeństwa - Ochrona Powstania) przy ul. Hożej 30. Po zakończeniu Powstania znalazł się poprzez obóz w Pruszkowie w miejscowości Opoczno skąd poprzez RGO w Radomiu skierowany został do pracy na rzecz RGO w gminie Błotnica koło Jedlińska.
W styczniu 1945 powrócił do pracy w Wydziale Zdrowia Starostwa Powiatowego Warszawskiego z siedzibą w Michalinie, a następnie w Aninie, gdzie pełnił funkcję powiatowego inspektora sanitarnego (leg. Nr 251). W 1946 r. powrócił na studia medyczne, na Wydziale Lekarskim UW, gdzie uzyskał absolutorium w 1949 r. W latach 1950-1951 był stypendystą Ministerstwa Zdrowia w dziedzinie higieny i epidemiologii, w latach 1951-1958 był asystentem a następnie starszym asystentem w Zakładzie Higieny Ogólnej i Szkolnej Akademii Medycznej w W-wie. równolegle zatrudniony był dodatkowo w Kuratorium Oświaty w charakterze lekarza szkolnego 11 -letniej Szkoły Ogólnokształcącej RTPD we Włochach, ul. Promienista 14 (1951-1952), lekarza Liceum im. Gottwalda (obecnie Staszica) ul. Nowowiejska 37 (1953-1954), kierownika Przychodni Lekarskiej w Pałacu Młodzieży (PKiN) w latach 1955-1958.
Specjalizację II° z higieny szkolnej uzyskał w 1954 r. a 5 lat później specjalizację II° w zakresie organizacji ochrony zdrowia. Z dniem 1 stycznia 1959 powołany został w drodze konkursu na stanowisko naczelnego lekarza szkół warszawskich i dyrektora Wojewódzkiej Przychodni Higieny szkolnej dla m.st. Warszawy. Przychodnia ta została przekształcona w 1968 r. na Stołeczną Przychodnię Medycyny Szkolnej. Funkcję dyrektora tej Przychodni pełnił do 15 kwietnia 1991 r.
W latach 1960-1985 brał udział w pracach społecznych Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej, Towarzystwa Przyjaciół Dzieci przewodniczący komisjom zdrowia. W Towarzystwie Medycyny Społecznej współprzewodniczył w Oddziale Warszawskim, pracował społecznie w Radzie naukowej stołecznego Ośrodka Szkolenia i w Oddziale warszawskim PCK. Pracował na rzecz Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych oraz Byłych Więźniów Pawiaka.
W Zjednoczonym i Polskim Stronnictwie Ludowym działał w Komisjach Zdrowia Komitetu Naczelnego, Wojewódzkiego i Dzielnicowego. Jest autorem kilkudziesięciu prac z zakresu organizacji i higieny zdrowia publicznego.
Zajmował stanowisko w radach i zespołach redakcyjnych wydawnictw medycznych. Posiada liczne odznaczenia państwowe, resortowe i organizacji społecznych w tym: Warszawski Krzyż Powstańczy, Odznaki X, XX, XXX i XL-lecia PRL, Złoty Krzyż Zasługi (2x), Medal Komisji Edukacji Narodowej, Krzyż Kawalerski Polonia Restituta, Krzyż Armii Krajowej, Krzyż „Weteran Walk o Niepodległość”, Złote Odznaki Honorowe: TPD „Przyjaciel Dziecka”, Szkolnego Związku Sportowego, Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej, Polskiego Czerwonego Krzyża, Polskiego Towarzystwa Higienicznego, Dyplom członkostwa honorowego PTH i „Za wzorową pracę w służbie zdrowia”.
Uczestniczył w pracach Polskiego Towarzystwa Higienicznego od chwili wznowienia jego powojennej działalności (1956). Otrzymał członkostwo honorowe i Złotą Odznakę Honorową PTH. Zgodnie z charakterem pracy zawodowej zajmował się w latach 1965-73 Sekcją Higieny Szkolnej Oddziału Warszawskiego PTH (w charakterze przewodniczącego - 2 kadencje). Zorganizował 2 krajowe Zjazdy higieny i medycyny szkolnej i Sympozjum z okazji XXX-lecia warszawskiej Szkolnej Służby Zdrowia. Przez 13 lat pełnił funkcję skarbnika PTH (1985-1998). W dniu 10 marca 2000 r. Polskie Towarzystwo Higieniczne nadało Dr Januszowi Ekiertowi godność Prezesa Honorowego Towarzystwa, za zasługi i przeszło 50-letnią pracę w dziedzinie higieny.
Zmarł 22 grudnia 2013 r. Pochowany na Starych Powązkach kw. 239, rząd 1 grób nr 13.