2017-04-19 Zmarła Prof. dr hab. n. med. Halina Pilawska  W dniu 11 kwietnia 2017 roku odeszła Prof. dr hab. n. med. Halina Pilawska (1924-2017). Powstaniec Warszawski, lekarz (specjalności: higiena, pediatria), nauczyciel akademicki, profesor zwyczajny Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie. Prof. dr hab. n. med. Halina Pilawska - współzałożyciel i organizator przedsięwzięć na rzecz dobra i zdrowia wspólnego. Zasłużona dla: Polskiego Czerwonego Krzyża, Polskiego Towarzystwa Higienicznego, Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, Uniwersytetu III Wieku, Samorządu Lekarskiego.
Prof. Halina Pilawska od wczesnej młodości pracowała intensywnie i z pasją. Urodziła się 9 maja 1924 r w Kaliszu, a po wkroczeniu Niemców kontynuowała naukę na tajnych kompletach w Warszawie. Jako 20-letnia maturzystka trafiła do szeregów Armii Krajowej. Od wybuchu Powstania Warszawskiego była łączniczką Kompanii „Harnasia” AK. Ciężko ranna podczas akcji bojowej w śródmieściu Warszawy, została wydobyta spod gruzów i przeszła trepanację czaszki w szpitalu powstańczym. Bezpośrednio po wojnie, jeszcze 1945 r rozpoczęła naukę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Wrocławskiego, by od 1948 r kontynuować studia w nowo otwieranej uczelni, Akademii Lekarskiej w Szczecinie. Otrzymała dyplom lekarza w 1951 r. Pod koniec studiów poślubiła swojego kolegę Zbigniewa Pilawskiego (późniejszego profesora medycyny), a na świat przyszli kolejno ich syn i córka.
Niestrudzenie i z powodzeniem przez całe dorosłe życie łączyła pracę zawodową i naukową ze społeczną. Jeszcze jako studentka medycyny została asystentką Zakładu Higieny Pomorskiej Akademii Medycznej. W latach 1950 - 1960 pracowała przede wszystkim na rzecz zdrowia dzieci i higieny, łącząc obowiązki lekarza z udzielaniem się w ramach Polskiego Czerwonego Krzyża. Dodatkowo dyżurując w Klinikach Ginekologii i Położnictwa oraz w Pediatrycznych uzyskała specjalizację z higieny ogólnej (1955 r) i z pediatrii (1958r). Z kolei lata 1960-1972 to okres jej dodatkowej pracy w Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Szczecinie, gdzie jako kierownik Oddziału Zakładów Nauczania i Wychowania zajmowała się problemami higieny szkolnej. Równolegle w Wyższej Szkole Pedagogicznej zajmowała się biomedycznymi podstawami rozwoju i wychowania. W 1961r. obroniła doktorat, a habilitowała się w 1972 r. W macierzystej uczelni kolejno kierowała: Zakładem Propedeutyki Pediatrii (1972-73), Zakładem Higieny (1973-1983), Katedrą Medycyny Społecznej (1977-1994), Zakładem Epidemiologii (1983-1994). Tytuł naukowy profesora zwyczajnego odebrała w 1993 r., tj. po kilkunastoletnim okresie przetrzymywania jej wniosku profesorskiego przez wcześniejszych decydentów.
Była założycielką i wieloletnią (1973-1993) przewodnicząca oddziału Polskiego Towarzystwa Higienicznego, którego działalność kreatywnie rozwijała na całym obszarze Pomorza Zachodniego. Przez wiele lat działała również w Polskim Towarzystwie Lekarskim, a jako współzałożyciel i pierwszy prezes Okręgowej Izby Lekarskiej w Szczecinie, po przejściu na emeryturę poświęciła pracy samorządowej na rzecz lekarzy i seniorów.
Współtworzyła także Uniwersytet III Wieku w Szczecinie.
Jej dorobek naukowy obejmuje oryginalne prace badawcze z zakresu: auksologii, higieny i bezpieczeństwa zdrowotnego wody i żywności, ogólnie zdrowia środowiskowego, czynników ryzyka chorób cywilizacyjnych, warunków społeczno-ekonomicznych oddziałujących na rozwój fizyczny i psychiczny dzieci, szczególnie z rejonów wiejskich.
Była honorowana Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Odznaką Walk o Niepodległość, Złotym Krzyżem Zasługi, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, a także medalami, m.in.: Gloria Medicinae, Medicus Nobilis, Komisji Edukacji Narodowej, Kryształowym Sercem PCK, czy wieloma PTH.
W wieku 93 lat ciągle była Człowiekiem Wielkiego Serca i Wrażliwości.
dr hab. Alicja Walczak
Przewodnicząca O/Szczecińskiego PTH powrót |
