Strona główna
   Poczta 
   O Towarzystwie
- Misja
- Władze
- Poczet Prezesów
- Prezesi Honorowi PTH
- Kontakt
- Statut
- Kalendarium
- Sylwetki
- Pożegnania

   Deklaracja członkowska 
   Struktura i jednostki
- Główna Komisja Rewizyjna
- Oddziały
- Sekcje Główne
- Fundusz PTH

   Historia
- Historia PTH
- Wspomnienia

   Struktura i jednostki
- Zarząd Główny
- Prezydium ZG

   Wydawnictwa 
- Platforma redakcyjna

   Konferencje 
   Współpraca 
   Prozdrowotny styl życia
- Pojęcie zdrowia-filozofia wellnes
- Zdrowie człowieka i jego uwarunkowania
- Przeciwdziałanie konsumpcji substancji psychoaktywnych
- Jak zapobiegać przeciwdziałaniu starzenia się skóry?
- Aktywność fizyczna

   Galerie 
   Sztuka
- Teksty literackie
- Muzyka

 
 
Aktualności 

2017-01-27 Zmarł prof. dr hab. dr h.c. Maciej Demel 

MACIEJ DEMEL 1923-2017
Prof. dr hab. dr h. c. Maciej Demel zmarł 27 stycznia 2017 r. w wieku 94 lat. Urodził się 26 lipca 1923 r. w Modlinie. Był magistrem wychowania fizycznego (UJ, 1948) i pedagogiki (1949), lekarzem (1952), doktorem nauk humanistycznych (UW, 1962), doktorem habilitowanym nauk humanistycznych (UW, 1965), pierwszym w Polsce profesorem nadzwyczajnym nauk o wychowaniu fizycznym (1971) i profesorem zwyczajnym nauk o wychowaniu fizycznym (1979). Był doktorem honoris causa Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie (1993) i członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Higienicznego. Dorobek Profesora obejmuje ponad 300 publikacji, opracowanych z wyjątkową dbałością o treść, formę i język.

Prof. Maciej Demel stworzył i rozwijał przez wiele lat oryginalną, nowoczesną, humanistyczną teorię wychowania fizycznego, traktowanego jako proces przygotowania dzieci i młodzieży do uczestnictwa w kulturze fizycznej w całym życiu. Demelowska koncepcja zakłada ścisły związek wychowania fizycznego i zdrowotnego. Był twórcą koncepcji i podstaw teoretycznych wychowania zdrowotnego w Polsce, twórcą pedagogiki zdrowia, autorem pierwszej w Polsce monografii poświęconej tej subdyscyplinie pedagogiki (1980).

Maciej Demel był najwybitniejszym historykiem ruchu higienicznego w Polsce. Od początku lat 60. XX w. prowadził studia źródłowe nad polskim ruchem higienicznym. W Jego dorobku znajduje się wiele publikacji poświęconych rozwojowi tego ruchu i jego najwybitniejszym twórcom, w tym szczególnie cenne:

Monografie:

  • Pedagogiczne aspekty warszawskiego ruchu higienicznego (1864-1914). Monografie Pedagogiczne t. 12. Wrocław, Ossolineum 1964.
  • Księga tradycji Polskiego Towarzystwa Higienicznego, chronologia – biografia – topografia. Tom I. Czas niewoli. Problemy Higieny 1986 nr 1.
  • Księga tradycji Polskiego Towarzystwa Higienicznego, chronologia – biografia – topografia. Tom 2. Między wojnami. Problemy Higieny 1991 nr 35.
  • Z dziejów promocji zdrowia w Polsce tom I i II oraz tom III. Kraków, Akademia Wychowania Fizycznego w Krakowie, Kraków 2000.

Biografie wybitnych higienistów i lekarzy:

  • W służbie Hygei i Syreny. Życie i dzieło doktora Józefa Polaka. Warszawa, PZWL 1964.
  • Nauczyciel zdrowia, Zycie i dzieło doktora Stanisława Kopczyńskiego. Warszawa, Nasza Księgarnia 1972.
  • Siedem pasji doktora Dobrzyckiego. Warszawa, PZWL 1974.
  • Wysoko jak król Zygmunt. Życie i dzieło doktora Stanisława Markiewicza. Warszawa, PZWL 1977.
  • Aleksander Landy. Życie i dzieło. Lekcja pedagogiki i medycyny przyszłości. Warszawa, PWN 1982.

Cześć Jego pamięci!

prof. Barbara Woynarowska

powrót
 
 
 

Copyright © 2014 Polskie Towarzystwo Higieniczne ul. Karowa 31, 00-324 Warszawa