2008-06-03 110 lat Polskiego Towarzystwa Higienicznego Polskie Towarzystwo Higieniczne jest kontynuacją Warszawskiego Towarzystwa Higienicznego. Aby zrozumieć dokonania i znaczenie Warszawskiego Towarzystwa Higienicznego w pierwszym okresie jego działania, należałoby się cofnąć o całe pokolenie (ćwierć wieku).
Warszawa w okresie bezpośrednio po powstaniu w 1863r. to czas powszechnej żałoby i represji. Jednak już w latach siedemdziesiątych XIX wieku wystąpił „fenomen popowstaniowy", wyzwolił on niespotykaną dotychczas energię na polu gospodarczym i kulturalnym.
Warszawa skazana na prowincjonalność (przez zaborcę) pozostała centralnym ośrodkiem kraju - nieformalną jego stolicą. Rozwój uprzemysłowienia i urbanizacja kształtowały nowe klasy i warstwy społeczne.
Warszawa stała się miastem rozwijających się nowych idei i systemów wartości. Miastem zmagań o utrzymanie polskości. Służył temu system tajnej oświaty, rozwój literatury i działalności kulturalnej. Inteligencja stała się warstwą zawodową nowoczesnego społeczeństwa, zdolną podjąć zadania zorganizowania życia społecznego i narodowego. Jednym z istotnych elementów walki o sprawę narodową było dążenie do poprawy warunków życia społeczeństwa poprzez poprawę higieny środowiska, zamieszkania, nauki i miejsca pracy.
Przedstawiciele różnych zawodów, wśród których nie było brak i lekarzy, angażowali się do działań na rzecz poprawy zdrowia społeczeństwa. Początkowo czynili to samotnie (wśród nich należy upatrywać pierwowzorów dla postaci doktora Judyma). Jednak dojrzewała wśród nich myśl o konieczności połączenia wysiłków dla osiągnięcia zamierzonych celów. Pierwszeństwo w tym zakresie należy oddać doktorowi Stanisławowi Markiewiczowi, który już w 1873 roku wysunął projekt zrzeszenia higienistów w organizację. W roku 1874 Bolesław Prus rozpoczął publicystyczną działalność na rzecz higieny.
Działania higienistów, poprzedzające utworzenie Towarzystwa, oraz późniejsze dokonania Warszawskiego Towarzystwa Higienicznego przedstawia niżej podane Kalendarium. powrót |
